گوشواره...
گوشواره... 
پنج شنبه صبح راهي اصفهان شديم شنبه صبح زود برگشتيم و يه سفر فشرده داشتيم.
پنج شنبه شب رفتين خونه ي عمه ي شوهر جان براي ديدن مادربزرگ شوهر جان كه حالشون خيلي خوب نبود
صبح جمعه هم براي ديدنشون رفتيم و بعد از ظهر جمعه هم رفتيم نجف آباد ديدن مادر مادر شوهر جان ....
نميدونم تو راهه تهران اصفهان چه اتفاقي مي افته كه فاطمه يكتا اصفهان انقدر رفتارش تغيير ميكنه...
انقدر اونجا لوس ميشه كه نگو...
اصلا كسي رو تحويل نميگيره( به جز مادر و پدر شوهر جان و عموها)
مهمونيه خونه ي عمه جان انقدر خودش رو لوس كرد و هر كي ميومد بهش دست بزنه جيغ ميزد....
از پسر عمه ي بسيييار مهربون شوهر جان هم ميترسيد
و منم همش به همه ميگفتم بابا اين تهران اينجوري نيست و بچه ي خوش برخورد و مهربونيه...
شايد به خاطر ابراز لطف و محبت و توجه بيش از اندازه ايه كه اونجا بهش ميشه
همه هم با اينكه نقلي تحويلشون نميگرفت انقد قربون صدقه اش ميرفتن و ميگفتن كه بعععله دختر خانومه ديگه بايد هم ناز و اداش زياد باشه...
شنبه ظهر رسيديم خونمون و من عصر تصميم گرفتم كه فاطمه يكتا رو ببريم و گوشاش رو سوراخ كنيم
رفتيم درمونگاه و فاطمه يكتا از دكتر ترسيد و حسابي گريه كرد و منم بيرون مطب منتظر كه گوشاي فاطمه يكتا رو سوراخ كنن و فاطمه يكتا هم تو بغل باباش بودگ
صداي جيغ و گريه اش درمونگاه رو پر كرده بود
جيگرم كباب شداااا....
منم پشت در كلي گريه كردم از شنيدن صداي گريه ي بچم...
بيشتر هم از دكتر ترسيده بود و بعدش كه اومد تو بغل من آروم شد
وقتي نشستيم تو ماشين توي آيينه ي آفتاب گير ماشين گوشواره اش رو بهش نشون دادم
وااااااي انقدر ذوق زده و خوشحال بوداااااا كه با صداي بلند ميخنديد و گوشواره هاش رو نشون ميداد
تا شب هم همش ميومد گوشواره هاش رو نشون ميداد كه بهش بگيم واي چه خوشگلن ....
بعدش هم كلي ذوق ميكرد.
نقلي خانوم سه تا دندون ديگه هم درآورده( كه البته هنوز كامل در نيومدن و نصفه ان)
دو تا پايينياي جلو و يكي هم آسياب بالا و فكر كنم علت بد غذايي هفته پيشش هم همين بود.
الان مجموعاً نه تا دندون داره
هر كار كردم از گوشواره هاش عكس بگيرم اجازه نداد و واينميستاد.
آپم 
