روزهاي نبود شوهر جان ١

امروز دومين روز نبود شوهر جان بود

چه قدر سخته

با اينكه خونه ي مامانينا واقعا خوش ميگذره و خب شوهر جان هم به طور معمول خودش تا دير وقت سر كاره ولي همون شب كه ميومد خونه و ميديدمش و الان نميبينمش احساس دلتنگي ميكنم

تازه شش روز ديگه مونده

اينترنت مامانينا قطع شده و فقط شبا وصله بنده خدا بابام خيييلي پيگيره ولي هاي وب......(تو ني ني وبلاگ توهين ممنوعه وگرنه ميخواستم يه چيزي بهشون بگمااااااا) هنوز وصل نكرده ديگه!!!!!!!!!...

منم ميس كالا و پياماي شوهر جان رو آخر شب تو وايبر ميبينم(يعني ساعت سه نصفه شب)

پنج شنبه شب رفتيم خونه ي مامان بزرگينا و همه رو ديديم و خيلي خوش گذشت

نقلي خانوم ياد گرفته جيغ هاي بسييييييييييار بلند ميزنه كه من به جزء گرفتن گوشام كاري از دستم برنمياد

دو شب نبود شوهر جان نقلي خانوم بي قراري  ميكنه و جيغ ميزنه و مامانمينا ميگن كه باباش رو ميخواد

اينم از عواقب بابايي بودن نقليه ماست.....

كه البته با محبت هاي شديد مامان و بابام  و خواهر فاطمه ي گلم( كه بيشتر از من واسه فاطمه يكتا مادري ميكنه) نقلي رو آروم ميكنن

خدا خيرشون بده